Eerste dagen in Arusha
Door: Maud Buijsman
09 Juli 2014 | Tanzania, Arusha
Lieve mensen,
Ik ben nu anderhalve dag in Arusha, maar ik heb al zoveel nieuwe dingen gezien.
Ten eerste mijn gastgezin. Ik verblijf bij twee hele lieve mensen die zo super gastvrij zijn. Ze willen alles voor me doen en ook al bied ik het aan, ik mag nergens mee helpen. Speciaal voor mij koken ze vegetarisch. Gisteren heb ik een typisch Tanzaniaans gerecht gegeten; ugali. Het is een witte, plakkerige rijst-achtige substantie haha, niet echt heel lekker. We aten het met groenten en vers fruit.
Ook heb ik een kamergenootje, een meisje uit Engeland van 20. Ik heb het al erg gezellig met haar en ze kan me veel vertellen over de gang van zaken hier in Tanzania.
Ondanks dat de mensen heel goed voor me zorgen is het natuurlijk ook heel anders dan in Nederland. De hygiene hier is bijvoorbeeld niet echt zoals ik het gewend ben. De WC is een gat in de grond, ik douche met emmers water.. Maar eigenlijk maakt het me niet eens zoveel uit. Het went heel snel en het zijn kleine 'offers' als ik denk aan wat voor levenservaring dit voor mij gaat zijn.
Vandaag heb ik voor het eerst het ziekenhuisje gezien waar ik ga werken vanaf morgen. Het is een ziekenhuisje speciaal voor zwangere vrouwen, kinderen en kraamvrouwen. Om een indruk te geven: het zijn een aantal kamertjes waar dokters in zitten. Voor de deur staan banken waarop rijen vrouwen (soms met huilende kinderen) zitten.
Los daarvan is er een 'maternity ward' waar vrouwen kunnen bevallen, hier staan een stuk of tien bedden, dit zijn de enige bedden in het ziekenhuis.
Ook al ben ik er maar even geweest, ik vond het schrijnend om te zien dat de vrouwen en kinderen hier zo lang moeten wachten op hun zorg. Ik hoop dat ik vanaf morgen iets kan doen om te helpen.
Op mijn introductie vandaag heb ik gehoord dat er aan foto's maken in het ziekenhuis strenge eisen vasthangen (wat ik heel begrijpelijk vind), dus ik denk niet er veel foto's gaan verschijnen hier van mij op mijn werkplek.Wel zal ik proberen om af en toe vanuit een internet cafe een verslag te plaatsen.
Naast het werken staan er ook al veel sociale activiteiten in de planning, waar ik heel blij mee ben!
Morgenavond zal ik alle vrijwilligers leren kennen op een BBQ en aankomend weekend ga ik met twee Belgische meiden een tripje maken naar de watervallen van Moshi, wat vlakbij Arusha ligt. Kan ik weer even Nederlands praten, I'm improving my English here ;)
Dat was het voor nu, ik ga straks weer met een klein busje door het chaotische verkeer terug naar mijn gastgezin.
Bedankt voor alle lieve reacties, ik hoop weer wat van jullie te horen!
Liefs,
Maud
Ik ben nu anderhalve dag in Arusha, maar ik heb al zoveel nieuwe dingen gezien.
Ten eerste mijn gastgezin. Ik verblijf bij twee hele lieve mensen die zo super gastvrij zijn. Ze willen alles voor me doen en ook al bied ik het aan, ik mag nergens mee helpen. Speciaal voor mij koken ze vegetarisch. Gisteren heb ik een typisch Tanzaniaans gerecht gegeten; ugali. Het is een witte, plakkerige rijst-achtige substantie haha, niet echt heel lekker. We aten het met groenten en vers fruit.
Ook heb ik een kamergenootje, een meisje uit Engeland van 20. Ik heb het al erg gezellig met haar en ze kan me veel vertellen over de gang van zaken hier in Tanzania.
Ondanks dat de mensen heel goed voor me zorgen is het natuurlijk ook heel anders dan in Nederland. De hygiene hier is bijvoorbeeld niet echt zoals ik het gewend ben. De WC is een gat in de grond, ik douche met emmers water.. Maar eigenlijk maakt het me niet eens zoveel uit. Het went heel snel en het zijn kleine 'offers' als ik denk aan wat voor levenservaring dit voor mij gaat zijn.
Vandaag heb ik voor het eerst het ziekenhuisje gezien waar ik ga werken vanaf morgen. Het is een ziekenhuisje speciaal voor zwangere vrouwen, kinderen en kraamvrouwen. Om een indruk te geven: het zijn een aantal kamertjes waar dokters in zitten. Voor de deur staan banken waarop rijen vrouwen (soms met huilende kinderen) zitten.
Los daarvan is er een 'maternity ward' waar vrouwen kunnen bevallen, hier staan een stuk of tien bedden, dit zijn de enige bedden in het ziekenhuis.
Ook al ben ik er maar even geweest, ik vond het schrijnend om te zien dat de vrouwen en kinderen hier zo lang moeten wachten op hun zorg. Ik hoop dat ik vanaf morgen iets kan doen om te helpen.
Op mijn introductie vandaag heb ik gehoord dat er aan foto's maken in het ziekenhuis strenge eisen vasthangen (wat ik heel begrijpelijk vind), dus ik denk niet er veel foto's gaan verschijnen hier van mij op mijn werkplek.Wel zal ik proberen om af en toe vanuit een internet cafe een verslag te plaatsen.
Naast het werken staan er ook al veel sociale activiteiten in de planning, waar ik heel blij mee ben!
Morgenavond zal ik alle vrijwilligers leren kennen op een BBQ en aankomend weekend ga ik met twee Belgische meiden een tripje maken naar de watervallen van Moshi, wat vlakbij Arusha ligt. Kan ik weer even Nederlands praten, I'm improving my English here ;)
Dat was het voor nu, ik ga straks weer met een klein busje door het chaotische verkeer terug naar mijn gastgezin.
Bedankt voor alle lieve reacties, ik hoop weer wat van jullie te horen!
Liefs,
Maud
-
09 Juli 2014 - 13:46
Bart:
Wat GEWELDIG om te lezen. Kleine offers in ruil voor een onvergetelijke levenservaring. Zo is het lieve schat. Nieuwe mensen, nieuwe plekken, nieuwe situaties. En als het fotograferen niet gaat lukken in het ziekenhuis, dan toch gewoon in de stad, bij het gastgezin en de watervallen. Het is jouw reis, jouw avontuur en alles wat we er van meekrijgen hier is prachtig. Zelfs zonder foto's. Dikke kus uit een regenachtig Bovenkarspel -
09 Juli 2014 - 15:46
Jip:
Wow Maud wat een verhaal...
Zelfs zonder foto's kunnen we heel goed volgen wat je allemaal meemaakt! Echt heel erg leuk en bijzonder... X -
09 Juli 2014 - 19:33
Ruud :
Wow Maud,
Wat een prachtig eerste verslag vanuit Tanzania! Heel mooi om te lezen hoe je je eerste tijd daar beleeft. En idd zo te lezen wennen dingen die van te voren spannend en/of ongemakkelijk lijken blijkbaar snel. Een mens is altijd sterker dan ie denkt, dat ga jij de komende weken ervaren. Succes en liefs, Paps X
-
09 Juli 2014 - 21:12
Annemieke:
Lieve schat,wat heerlijk om wat van je te horen,en morgen je eerste werkdag in het ziekenhuis,ja dat zal zeker heel anders gaan,en ik verzoen mij er mee dat er dus geen foto van jou met bruin baby ,tje gaat verschijnen :) lieverd geniet waar kan,en we houden contact, dikke kusssss mama -
10 Juli 2014 - 22:34
Michel:
He Maud.
Wat leuk om dit te lezen. Je enthousiasme spat er van af. Je heb vandaag je eerst dag gewerkt in het ziekenhuis. Ben benieuwd hoe je het vond.
Keep up the good work!
Kus Michel -
11 Juli 2014 - 10:20
John:
hi maud,
ik herinner de ugali nog. ik heb het ook gegeten en allerlei andere producten o.a. cassavepap.
heb je ook al de gefrituurde insecten gezien? schijnen heel veel eiwitten te bevatten en worden nu langzamerhand ook in nederland ingevoerd. om ze te kweken hebben ze een veel kleinere milieubelasting dan bijv. vlees en zijn hoog voedingswaardig.
de expresso koffie op de markt is trouwens ook geweldig ik weet nog dat ik die kocht voor 10 eurocent een kopje en de koffiebonen werden verderop daar zelf gekweekt. oh ja en de gebakken bananen zijn natuurlijk ook een must.
succes met je ontdekkingsreis. john -
15 Juli 2014 - 09:10
Oma Zwaan:
Lieve Maud, Wat een reisverslag tot nu toe! Geweldig dit kunnen ze je niet meer afnemen, ik blijf je volgen, als je op stap gaat niet in onherbergzame gebieden hoor en voorzichtig ik ben zuinig op je!
heel veel liefs Oma. Ik heb heel veel vertrouwen in je.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
